اختلافات بین رمزارز و ارز دیجیتال

رمزارزها و ارزهای دیجیتال دو مفهوم متفاوت در دنیای مالی هستند که اکنون به طور گسترده ای مورد توجه قرار گرفته اند. اگرچه ممکن است این دو عبارت به نظر همان معنی برسند، اما در واقعیت تعریف، طرز استفاده و کاربردی که دارند، تفاوتهای زیادی دارند.

رمزارز به معنی دارایی دیجیتال است که با استفاده از رمزگذاری رمزگذاری شده و بر اساس فناوری بلاکچین (blockchain) ایجاد می شود. این رمزارزها همچنین به عنوان ارزهای دیجیتال شناخته می شوند. معروفترین رمزارز، بیتکوین است که در سال 2009 ایجاد شد. از آن زمان به الگوریتم های جدیدی نظیر اتریوم و ریپل نیز پرداخته شده است. رمزارزها به عنوان ارزهای قابل معامله در بازارهای مالی مانند بورس ها و پلتفرم های تجارت الکترونیکی مورد استفاده قرار می گیرند.

ارز دیجیتال به طور کلی به هر نوع پولی اشاره دارد که به صورت الکترونیکی با استفاده از رمزنگاری عملیات مالی انجام می شود. ارزهای دیجیتال معمولاً تحت کنترل حکومت ها و بانک های مرکزی قرار دارند. این نوع ارزها عموماً به صورت معمولی در تجارت الکترونیکی و بانکداری آنلاین استفاده می شوند. مثالی از ارزها دیجیتال، دلار یا یورو در حساب بانکی آنلاین می باشد.

اصلی ترین تفاوت بین رمزارزها و ارزهای دیجیتال این است که رمزارزها بر پایه فناوری بلاکچین کار می کنند و امکان تغییر و تعدیل این نوع ارزها توسط هیچ سازمانی وجود ندارد. از طرفی، ارزهای دیجیتال تحت نظارت حکومت و بانک های مرکزی قرار دارند و به راحتی قابل تغییر و کنترل هستند.

به عبارت دیگر، رمزارزها بر پایه مفهوم جدیدی به نام "اعتماد دیگر ناشناخته" کار می کنند، که به کاربران امکان می دهد بدون واسطه و بدون هیچ نوع تنظیمات بانکی، امن تراکنش کنند. از طرفی، ارزهای دیجیتال بر پایه اعتماد به مراکز مالی و بانک ها کار می کنند و امکان برقراری تراکنش های مالی آنلاین از طریق ارتباطات غیر مستقیم را فراهم می کنند.

به طور خلاصه، رمزارزها و ارزهای دیجیتال هر دو در دنیای مالی دارایی های مجازی هستند، اما با توجه به فناوری استفاده شده و کنترل آنها، تفاوت های مهمی دارند. رمزارزها به عنوان ابزارهای مالی قابل تجارت با امنیت بالا شناخته می شوند، در حالی که ارزهای دیجیتال بیشتر برای تجارت الکترونیکی و تراکنشهای بانکی آنلاین استفاده می شوند.

تفاوت‌های (رمزارز و ارز دیجیتال)

تفاوت‌های بین رمزارز و ارز دیجیتال به نوعی مرتبط با تأمین ارزش، هدف و کاربردها آن‌هاست.

رمزارزها نوعی ارز دیجیتال هستند که به کمک رمزنگاری و تکنولوژی بلاکچین ایجاد و مدیریت می‌شوند. این ارزها در بلاکچین ثبت می‌شوند و عملیات انتقال آن‌ها بر اساس قوانین معین و روش‌های تأیید به طور آنی و بدون نیاز به واسطه‌گر انجام می‌شود. رمزارزها بدون وابستگی به بانک مرکزی یا دولت وجود دارند، بنابراین قابل تبادل و استفاده در سراسر جهان می‌باشند. برخلاف ارزهای دیجیتال، رمزارزها اغلب متمرکز نیستند و توسط جامعه فعال در جهان کنترل و تأمین می‌شوند.

ارزهای دیجیتال به ریاضیات متمرکز شده‌اند، به طوری که می‌توانند امکان پذیری و سرعت روند پرداخت را افزایش دهند. هرچند که ارزهای دیجیتال نیز می‌توانند مبتنی بر تکنولوژی بلاکچین و رمزنگاری باشند، اما اصلی‌ترین تفاوت آن‌ها در سطح کاربردی و استفاده است. ارزهای دیجیتال معمولاً توسط بانک‌ها و شرکت‌های تجاری صادر می‌شوند و قوانین کاربردی و کنترل آن‌ها به وسیله دولت‌های مربوطه تعیین می‌شود.

تأمین ارزش نیز یکی دیگر از تفاوت‌های اساسی میان رمزارزها و ارزهای دیجیتال است. رمزارزها به عنوان ارزهای قابل مبادله عمل می‌کنند که در جهان دیجیتال و وب‌های مرتبط مورد استفاده قرار می‌گیرند. از طرف دیگر، معمولاً ارزهای دیجیتال بیشتر به عنوان سند بانکی استفاده می‌شوند که تغییرات ارزشی دارند و در تراکنش‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

در نهایت، این تفاوت‌ها باعث می‌شود که رمزارزها بیشتر در دنیای دیجیتال و تجارت الکترونیک به کار گرفته شوند، در حالی که ارزهای دیجیتال بیشتر در تمامی قوانین مالی و ارزی رسمی بکار می‌روند. هرچند که هر دو نوع ارز دیجیتال، تغییرات را در سیستم اقتصادی و طرز استفاده ارزش را تحت تأثیر قرار داده‌اند و در آینده احتمالاً نقشی مهم و بزرگتر در جوامع جهانی خواهند داشت.

اختلافات (بین رمزارز و ارز دیجیتال)

اختلافات بین رمزارز و ارز دیجیتال می‌تواند در چندین جنبه مشاهده شود. یکی از این اختلافات، مبنای تکنولوژی استفاده شده در هر کدام است. رمزارزها از تکنولوژی بلاکچین استفاده می‌کنند. بلاکچین یک سیستم غیرمتمرکز است که تراکنش‌ها را به صورت امن ثبت می‌کند. ارز دیجیتال اما از تکنولوژی دیگری استفاده می‌کند که معمولاً مرتبط با بانک‌ها و مؤسسات مالی است. این تفاوت در تکنولوژی مبنا می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر طبیعت و کارکرد این دو نوع ارز داشته باشد.

دیگر اختلافات بین رمزارز و ارز دیجیتال می‌تواند در سطح قابلیت انتقال و استفاده از آن‌ها مشاهده شود. رمزارزها به عنوان وسیله‌ای برای انتقال امن و سریع وجوه بین افراد استفاده می‌شوند. انتقال رمزارزها بدون واسطه امکان‌پذیر است و هزینه کمتری نیز دارد. از سوی دیگر، ارز دیجیتال معمولاً در قالب موجودیت‌های اعتباری استفاده می‌شود که توسط بانک‌ها و سازمان‌های مالی ارائه می‌شود. این وجوه معمولاً نیازمند استفاده از یک واسطه بانکی برای انتقال می‌باشند و هزینه بیشتری نیز دارند.

علاوه بر این، نوع کنترل و نظارتی که بر روی رمزارزها و ارزهای دیجیتال وجود دارد، نیز می‌تواند میان آن‌ها تفاوت ایجاد کند. رمزارزها معمولاً در یک شبکه غیرمتمرکز قرار دارند و علاوه بر اینکه تراکنش‌ها را ثبت می‌کنند، به صورت یک سیستم اقتصادی مستقل عمل می‌کنند. به این خاطر، آن‌ها تحت کنترل یک سازمان یا دولت خاص نیستند و کسب و کار آن‌ها به صورت سراسر جهانی و بدون محدودیت می‌تواند صورت بگیرد. ارزهای دیجیتال اما معمولاً تحت کنترل یک سازمان مرکزی (معمولاً یک بانک) یا حتی دولت قرار دارند و کنترل آن‌ها به خوبی توسط نهادهای مالی و اقتصادی قابل انجام است.

به طور کلی، رمزارزها و ارزهای دیجیتال هر کدام ویژگی‌ها و اختصاصاتی دارند که آن‌ها را از یکدیگر تمایز می‌دهد. درک این اختلافات و مزایا و معایب هر کدام از این ارزها، در انتخاب و استفاده صحیح آن‌ها می‌تواند بسیار کمک کننده باشد.

مقایسه (رمزارز و ارز دیجیتال)

رمزارز و ارز دیجیتال دو مفهوم متفاوت در دنیای مالی و اقتصادی هستند، اما هر دو در حوزه پرداخت های الکترونیکی و تبادل ارز از طریق اینترنت مورد استفاده قرار می‌گیرند. در ادامه به مقایسه این دو مفهوم می‌پردازیم.

رمزارز یک واحد مالی است که بر اساس تکنولوژی رمزنگاری برای انتقال وجوه بین افراد استفاده می‌شود. برخلاف پولهای سنتی که توسط بانک‌ها و دولت‌ها صادر می‌شوند، رمزارزها توسط یک فرد یا یک گروه به صورت آنلاین و تحت شبکه‌های اینترنتی صادر می‌شوند. به عنوان مثال، بیتکوین یکی از معروف‌ترین رمزارزها است که توسط یک گروه ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو ایجاد شده است.

ارز دیجیتال به معنای یک واحد مالی الکترونیکی است که توسط واحدهای اقتصادی مختلف مانند بانک‌ها و شرکت‌های تجاری برای انتقال وجوه و پرداخت‌های الکترونیکی استفاده می‌شود. ارز دیجیتال بیشتر به معاملات الکترونیکی درون سازمانی و بین‌المللی مرتبط است. به عنوان مثال، دلار آمریکا و یورو به عنوان دو ارز دیجیتال معروف در دنیای مالی هستند.

رمزارز و ارز دیجیتال در بسیاری از جنبه‌ها از هم متفاوت هستند. یکی از تفاوت‌های اساسی آن‌ها در ساختار صدور آن‌هاست. رمزارزها به صورت مستقل و بر اساس فرآیند رمزنگاری ایجاد می‌شوند، در حالی که ارزهای دیجیتال توسط موسسات مالی و دولت‌ها صادر می‌شوند. همچنین، رمزارزها اغلب بر اساس تکنولوژی بلاکچین که یک سیستم غیرمتمرکز و شفاف است، عمل می‌کنند، در حالی که ارزهای دیجیتال بر اساس سیستم‌های مرکزی مانند بانک‌ها عمل می‌کنند.

در نهایت، رمزارزها و ارزهای دیجیتال هر دو تبادل ارز و پرداخت های الکترونیکی را ساده تر و بدون واسطه‌های سنتی امکان پذیر می‌سازند. اما هر کدام از این دو مفهوم دارای قوانین متفاوتی هستند و در حال حاضر به دلیل نقاط ضعف و نقاط قوت خود مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرند.

رمزارز و ارز دیجیتال (اختلافات)

در دنیای امروز، با گسترش سریع تکنولوژی و اتصالات اینترنتی، مفهوم رمزارز و ارز دیجیتال رو به رشد است. رمزارزها به عنوان یک واحد پولی دیجیتال، توانسته‌اند هم خرده‌فروشی های آنلاین را تغییر دهند و هم بانکداری و تجارت را بر روی شبکه‌ی بلاکچین تحت پوشش خود قرار دهند. این ارزها امنیت بالایی دارند که سرعت چشمگیری را در انتقال داده‌ها، رونق تجارت و توان آزادسازی منابع خارجی فراهم می‌کنند.

اما با اینکه مفهوم رمزارز و ارز دیجیتال به طور کلی به یکی مبدل شده‌اند، اختلافاتی بین این دو نوع وجود دارد. بطور کلی، ارز دیجیتال به یک واحد پولی دیجیتال اشاره دارد که توسط یک شرکت یا سازمان خاص صادر می‌شود، در حالی که رمزارز به یک نوع ارز دیجیتال اطلاق می‌شود که به طور مستقل و بدون نیاز به مراجع و سازمان‌های مرکزی صادر می‌شود.

از دیگر اختلافات بین رمزارزها و ارزهای دیجیتال، می‌توان به میزان شفافیت اشاره کرد. رمزارزها بر پایه‌ی تکنولوژی بلاکچین ساخته شده‌اند که تجربه و شفافیت بیشتری را به کاربران ارائه می‌دهند. این به این معنی است که تمامی تراکنش‌های انجام شده با رمزارز قابل مشاهده‌اند و هرکسی می‌تواند صحت آنها را تأیید کند. در حالی که در ارزهای دیجیتال، صداقت و شفافیت ممکن است کاهش یابد و در آن نوع از ارزها، کاربران بیشتر به سازمان صادر کننده‌ی آن اعتماد می‌کنند.

هنوز ممکن است اصطلاحات رمزارز و ارز دیجیتال همزمان استفاده شوند و از آنجا که این بازار در حال توسعه است، نیاز به قواعد و حقوقی که روی آنها اجرا می‌شود، وجود دارد. به منظور بهره‌برداری بهینه از تکنولوژی بلاکچین و الگوریتم‌های رمزنگاری، نیاز است قوانین ایجاد شوند تا رونق و الگوهایی که در این حوزه تشکیل می‌شود، کنترل و حفظ شود. در نتیجه، تفکر و نگاه به رمزارزها و ارزهای دیجیتال با توجه به اختلافات و شباهت‌های هر یک، باید در بستر قوانین و ضوابط کنترل شده باشد.

(رمزارز و ارز دیجیتال) چه تفاوت‌هایی دارند؟

رمزارزها (Cryptocurrencies) و ارزهای دیجیتال (Digital Currencies) دو مفهوم متفاوت هستند. رمزارزها مجموعه ارزهایی هستند که بر پایه فناوری بلاکچین (Blockchain) ساخته شده‌اند و قابلیت تحقق معاملات امن و بدون واسطه را فراهم می‌کنند. بیتکوین (Bitcoin) معروفترین نمونه‌ی رمزارز است.

از طرف دیگر، ارزهای دیجیتال اشاره به ارزهای سنتی دارد که در قالب دیجیتالی و در بستر شبکه‌های مدرن مانند بانک‌ها، کارت‌های اعتباری و سیستم‌های پرداخت الکترونیک ارائه می‌شود. مثال‌هایی از ارزهای دیجیتال شامل پول الکترونیکی (مربوط به کیف‌های الکترونیکی) و ارزهای الکترونیکی مرکزی (صادر شده به وسیله بانک مرکزی یا سازمان مشابه) می‌باشد.

تفاوت دیگری بین رمزارزها و ارزهای دیجیتال، در مکانیسم صدور آنها است. رمزارزها به صورت غیرمتمرکزت صادر می‌شوند، به این معنی که هیچ سازمان مرکزی نظارتی بر آنها ندارد و فرد یا اشخاص طبق قوانین معین و در شبکه‌ی بلاکچین مشخص شده‌ی آن، این ارز را تولید می‌کنند.

ارزهای دیجیتال معمولاً توسط سازمان‌های دولتی یا مؤسسات مالی منتشر می‌شوند و به دلیل نیاز به صدور مجوزها و امتیازهای قانونی، مشتمل اطلاعات شخصی کاربران و نظارت دولتی فعالتری دارند. در صورت تولید و تداول رمزارزها نیز، عملیات معاملاتی بصورت غیرمممکن تعداد معاملات ممکن تعریف می‌شوند و بسته به الگوریتم بلاکچین امکان استخراج و ارزش‌گذاری آنها میسر خواهد بود.

از نظر کاربری، هر دو رمزارزها و ارزهای دیجیتال می‌توانند برای پرداخت های آنلاین، فروش و خرید کالاها و خدمات و انتقال دارایی مورد استفاده قرار گیرند. با این حال، با توجه به بازار توسعه‌ی رمزارزها که بدون کارمزد، بدون میانجی و بدون نیاز به کنترل دولتی بودن را فراهم می‌کند، استفاده از رمزارزها نسبت به ارزهای دیجیتال معمولی در دسترسی به مزایای بیشتری از جمله حفاظت از حریم شخصی و امنیت بالا، مورد توجه قرار می‌گیرد.

در نهایت، رمزارزها و ارزهای دیجیتال هردو به پیشرفت تکنولوژی و نیازهای مالی جامعه وابسته هستند و با در نظر گرفتن پتانسیل و تمیز بودن تکنولوژی بلاکچین، این دو عمله وسیله‌ای مناسب برای بیشتر کاربران و صنایع اقتصادی به شمار می‌آیند.